Słuchawki sportowe były doceniane przez wszystkich entuzjastów wysiłku fizycznego, chcących uprzyjemnić codzienny trening, niezależnie od tego czy przeprowadzany był on na sali treningowej, czy też na zewnątrz. Nawet najprostsze modele sportowych słuchawek były doskonale dopasowane do warunków, w jakich miały być używane, więc posiadały mnóstwo zalet niespotykanych w najlepszych słuchawkach o standardowej budowie.
Najpopularniejsze odmiany słuchawek sportowych
Najczęściej spotykanymi słuchawkami sportowymi były małe urządzenia douszne, nie odróżniające się wyglądem od typowych słuchawek do odtwarzaczy muzycznych i telefonów. Były one lekkie, wygodne, a przede wszystkim tanie, więc były to w dalszym ciągu najczęściej używane słuchawki, choć od standardowych odmian różniły się przede wszystkim materiałem wytłumiającym, zapewniającym znacznie lepszą jakość dźwięku. Głośniki słuchawek, natomiast, były doskonale amortyzowane i odporne na wszelkiego rodzaju wstrząsy i uderzenia, wykazując się znaczną trwałością i odpornością na uszkodzenia. Bezprzewodowe, nowoczesne słuchawki dla aktywnych, wzorowane na konstrukcji słuchawek studyjnych preferowane były natomiast przez tych użytkowników, którzy uważali douszne słuchawki za niekomfortowe, z jakiegokolwiek powodu. Słuchawki te były dość duże i znacznie cięższe niż pozostałe odmiany, aczkolwiek nie tylko posiadały najwyższą możliwą jakość dźwięku, ale również wytłumienie, całkowicie izolujące zewnętrzny hałas i pozwalające użytkownikowi na komfortowe słuchanie muzyki niemal w dowolnym miejscu. Większość modeli tego rodzaju była słuchawkami całkowicie bezprzewodowymi, a kilka serii posiadało również wbudowane odtwarzacze muzyczne, umieszczone w skorupie słuchawki, jeszcze bardziej zwiększające wygodę podczas ćwiczeń.
Pomiędzy tymi dwoma rodzajami słuchawek znajdowały się urządzenia nauszne, posiadające gumowe nakładki zakładane za uszy. Nie miały one żadnego mocowania czy pasów regulujących, dlatego też uznawane były za znacznie wygodniejsze niż duże słuchawki zakładane na głowę, aczkolwiek znacznie lepiej sprawdzały się u osób nie preferujących modeli dousznych. W większości były to przewodowe odmiany słuchawek, choć niekiedy można było spotkać serie posiadające łącza radiowe.